Tlen rozpuszczony w wodzie – niezbędny do życia dla organizmów żywych
BZT5 – umowny wskaźnik (pięciodobowe biologiczne zapotrzebowanie tlenu),określający biochemiczne zapotrzebowanie tlenu, czyli ilość tlenu wymaganą do utleniania związków organicznych przez mikroorganizmy
Chemiczne Zapotrzebowanie Tlenu (CHZT) – umowne pojęcie oznaczające ilość tlenu pobranego z utleniaczy na utlenianie związków organicznych i niektórych nieorganicznych. Stosowane jako miara zanieczyszczeń w wodzie i ściekach.
Przewodność jest miarą podatności cieczy na przepływ prądu elektrycznego. Wielkość przewodności to efekt rozpuszczonych w cieczy związków mineralnych. W przypadku wody pitnej przewodność elektryczna jest wskaźnikiem informującym o stopniu mineralizacji wody i jej dopuszczalna wartość w wodzie pitnej wynosi 2 500µS/cm. Dla wód powierzchniowych w I i II klasie czystości wartość przewodności jest określona na poziomie ≤ 600 µS/cm.
Chlorki – zawartość chlorków w wodzie może być wywołana wymywaniem pokładów chlorków bądź też mogą się w niej pojawić wskutek obecności ścieków. Najczęściej chlorki w wodach powierzchniowych występują jako NaCl, CaCl2 i MgCl2, przy czym zawsze w postaci związków rozpuszczonych.
Azot azotanowy - azot występujący w wodzie lub w ciekach w postaci jonów azotanowych (NO3-).
Fosfor w wodach naturalnych może pochodzić z rozkładu związków organicznych roślinnych lub zwierzęcych, z pól nawożonych nawozami fosforowymi oraz z zanieczyszczeń ściekami przemysłowymi.
Twardość wody – cecha wody, właściwość chemiczna wody rozumiana jako suma → twardości węglanowej i → twardości niewęglanowej wody. Właściwość chemiczna wody spowodowana rozpuszczonymi w niej solami wapniowymi i magnezowymi.
Cecha chemiczna wody zależna od stężenia jonów wodorowych, traktowana jako podstawowy wskaźnik jakości wody. O.w. podawany jest w umownej, czternastostopniowej skali pH, a wyrażany w formie ujemnego logarytmu aktywności jonów wodorowych: pH = –lgH3O+]. Wyróżniany jest o.w. kwaśny, obojętny i zasadowy.
